hayal...

Neden artık hiç Türk bilim kurgu romanı yazılmıyor..
Belki de gerçekten son hayal kuran Türk şimdi yok..
Hadi biraz hayalperest olma vakti artık. Şimdi bir hayalin olmalı ve unutmamalısın, yarının gerçekleri bugünün hayallerinden doğar...

kadın.. erkek..

Kadın, derin seven erkeğin,
sevmiş olan erkeğin yeni sevgisi olmak ister…
Daha önceki kadınlarla kıyaslar kendini,
ama içini tek acıtan,
tek isteği, sadece yine onlar kadar sevilebilmektir.
Hakkediyordur da onca ve
o duyguyu yaşamalıdır da..
Oysa erkek…
Erkek bilir ki kadın unutmaz..
Erkek kendini kıyaslamayı asla yüreğine sığdıramaz,
erkek sevdiğindeki başka bir sevginin varlığını gördüğü an
içinde bir şeyler kopar ve asla düzelmez…
Sonunda sevdiğinden sevgisini zorla,
kendi kendisiyle verdiği en acı hesaplaşmalarla
koparıp alır,
yine sıyırmaya çalışır akan yaralarını
uzun gecelerin nihayetinde ve
sonra tertemiz bir halde,
hakedene vermek üzere…

Kadın erkeğinin son aşkı, erkek ise kadınının ilk aşkı olmak ister derler; belki de doğrudur..