"seviyorum"u duyduğunda acele etmeyeceksin... oturup düşüneceksin... hangi sevgi olduğunu anlamadan, bilmediğin bir sevgiyi kabullenmeyeceksin. verilen sevgiyi doğduğu gibi davet edeceksin içeri, beklemeden... çünkü bekledikçe ya üzerine koyacak ya da üzerinden alacaksın... o sevgi doğal kalmayacak...
beklemeden alacaksın o "sevgi"yi karşına ve sorgulayacaksın...
"seni seviyorum çünkü sana ihtiyacım var...
sana ihtiyacım var çünkü seni seviyorum..."
karşındaki sevgi işte bu ikilemin birinde gizli olacak.. asla bir ihtiyacın doğurduğu sevgiyi kabul etmeyeceksin... koşulsuz bir sevgi ise karşısında durduğun, işte ona sadece sevgi'ni vermekle yetindiğinde bile bu her şeye yetecek... bir büyü gibi gelecek... belki inanamayacaksın, ama emin ol bu her şeye yetecek...
