tuhaf bir geceydi. neresinden tutarsan tut tuhaf. bırakıverdim herşeyi ben de, ellerini tuttum.
olmayacak ne varsa oluvermişti o gece. beyaza büründü gökyüzü, uçuşan ezgilerle süslendi baş kaldırışımız... ve isyanımız, nihayet göklerin oldu... teslim olunmaz mıydı böyle eşsiz kadere.. bırakıverdim herşeyi ben de, karşımda sen, gözlerimde pınar gibi çağlarken.