Günün daha fazla ağaracak hali yoktu. Son kez ağarmıştı yüzümü sıyıran saçları. Son kez ve eşsiz vedasıyla, üzerime
ağırlamıştı. Sessizdi, gürültüsüz, geri dönüşsüz, günsüz, gökyüzünsüz,
bulutsuz, mavisiz, renksiz...
Simsiyah bir beyazlık vardı yani gözlerimin önünde,
açıklayamadığım bir sis, bir hapsediliş..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder