tuhaf bir geceydi. neresinden tutarsan tut tuhaf. bırakıverdim herşeyi ben de, ellerini tuttum.
olmayacak ne varsa oluvermişti o gece. beyaza büründü gökyüzü, uçuşan ezgilerle süslendi baş kaldırışımız... ve isyanımız, nihayet göklerin oldu... teslim olunmaz mıydı böyle eşsiz kadere.. bırakıverdim herşeyi ben de, karşımda sen, gözlerimde pınar gibi çağlarken.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder