küçük ellerim devleşirdi bedeninde
avucumun içine sığdırırdım her şeyini, benimdin..
ve biz, köleleri olurduk ayrılamayan gözlerimizin
birbirlerine hapsolup ağlardı onlar
karanlığı delen bembeyaz çığlıklar doğar
ve biz sahip çıkamaz, birbirimizi yaralar
sebebini bilemezdik
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder