Arsızca özlüyorum seni ve uzaklaştığım her bir gün bir renk daha veriyorum. Çevremdeki sesler ise aynı tonda. Cansızlaşıyor gitarım ellerimde. Ne gerçekten ağlayabiliyor, ne de gerçekten gülebiliyorum. Nereye gittiğimi bilmiyor, yaşadığım anı duymuyorum. Duyduğum sadece geçmiş oluveriyor.
Hayatımda hiç bir şeyi tam yapamamış ben, saniyeleri eksiksiz bir özlemle kutsuyorum.
Hiç acımadan özlüyorum, canım yana yana, büsbütün, berrak, capcanlı; iliklerime kadar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder